της Τίνας Βλασταράκου
Όταν το πήρα στα χέρια μου σκίρτησε η καρδιά μου από χαρά! Πασχαλιές και κρίνα μωβ, επάνω σε φόντο ολόλευκο και καθαρό σαν την ελπίδα. Την ελπίδα και την προσμονή της Ανάστασης. Της Ανάστασης, της κουρασμένης μας ψυχής, της πονεμένης μας ζωής, της ορφάνιας μας της προσωπικής.
Αυτό είναι το «Πασχαλινό δώρο», του κ. Κωνσταντίνου Γανωτή. Του φιλόλογου, του συγγραφέα, του λόγιου και φωτισμένου αναλυτή, του πολύτεκνου πατέρα και του παππού, που κλείνει την ένατη δεκαετία της ζωής του κι ενώ περιμένει το πρώτο του δισέγγονο, μιλάει χωρίς να μας διδάσκει και γράφει βιβλία, γεμίζοντας τις τσέπες της καρδιάς μας με χαρά κι ελπίδα!
Αγαλλίασε η ψυχή μου και ξεχείλισε το μέσα μου από τη Χαρά της Ανάστασης, όταν το διάβασα κι ας έχουμε ακόμα δώδεκα μέρες μέχρι το «Χριστός Ανέστη!»
Μικρές ιστορίες για κρίνα ταπεινά και αγιασμένα καλογεράκια, για σοφούς και ευλογημένους, ηγουμένους πετεινούς, για τον μικρό Ευαγγελινό του Παπαδιαμάντη, που τόσο καλά έχει αναλύσει νοηματικά, κάνοντας τη διατριβή του στον ψυχισμό του ανθρώπου, για την κυρα Σαρακοστή και τη δίδυμη αδελφή της, μνήμες, και σκέψεις γλυκές όπως και το περίσσευμα της καρδιάς του, δένουν περίτεχνα όλα μαζί σε ένα παραμύθι, άξιο να φέρει τον τίτλο του « Πασχαλινού δώρου»…
Διαβάστε όλη την βιβλιοκριτική της Τίνας Βλασταράκου για το “Πασχαλινό δώρο του Καντσντίνου Γανωτή εδώ
